Hiç Boyun Eğer Mi İnsan!

Türkiye Komünist Partisi 100. yaşını kutluyor. Bu vesileyle “Hiç Boyun Eğer Mi İnsan!” başlığıyla bir sergi oluşturmak için işçiler, sanatçılar, sanat tarihçileri ve akademisyenler hulasa tüm emekçiler bir araya geldik. Ahmet Elhan, Mesut Eren ve Olgu Ülkenciler’in danışmanlığında, Ömer Koçağ’ın katkılarıyla ve Nâzım Hikmet Kültür Merkezi ekibinin üstlenici rolüyle bu sergiyi gerçekleştirmekteyiz.

Sergi, bir ütopya pratiğinin kolektif görselliğini içeriyor. Çünkü geleceğe dair umut bireysel bir arzu ya da belirli bir topluluk üzerinden kurulamaz. Umut, hep beraber ve birlikte geliştirilebilir ve bu nedenle partiye, işçi sınıfına ve devrime inanarak “Biz Hazırız” dedik. Milyonlarca işçi, tarihin çeşitli evrelerinde ve çoğu zaman kendisini örgütsüz, yalnız, çaresiz ve mahkûm edilmiş hissetti. Ama parti, işçi sınıfının her daim yoldaşı oldu ve kolektif zekâsıyla her fabrikada, iş yerinde, mahallede örgütlendi ve örgütlenmeye devam ediyor. Bu altyapıdan hareketle “Hiç Boyun Eğer Mi İnsan!”, sanatçıların ve emekçilerin birlikte mücadele etmenin yolunu kurdukları ve sosyalizm için “Biz Hazırız” dedikleri bir çağrıyı görünür kılıyor. Çünkü başka şansımız yok. Umut örgütlenmekten geçiyor, çünkü örgütlü bir halkı hiçbir kuvvetin yenemeyeceğini gayet iyi biliyoruz.

Sergi dört ana bölümden oluşuyor. Bir bölümde ustaların çalışmaları yer alıyor ve bizlere sanatımızın gelişim evresinin bir kesitini sunuyor. Serginin ana bölümünde sanatçıların çağrımızla oluşturdukları yapıtları ve emekçilerin gündelik yaşamlarına dair çektikleri fotoğrafları, bir arada bulundukları bir düzenlemeyle duvarlarda yer alıyorlar ve çalışmalara videolar eşlik ediyor. Üçüncü bölümde Şahin Domin ve Sanem Tufan’ın ürettiği heykel, kolektif bir proje önerisi sunuyor. Son olarak emekçilerin bizlere ulaştırdıkları kırmızı kumaş parçalarından oluşan kolektif kızıl bayrağımız, kültür merkezimizde asılı duruyor.

İşte bu minvalde ütopyadan doğan bir pratikle insanlık ve gelecek üzerine umudun altının çizildiği bir sergi olarak proje çoğaldı. Türkiye Komünist Gençliği’nin katkı sunduğu serginin grafik tasarımlarını Didem Dayı, ses yerleştirmelerini ise Mustafa Avcı üstlendi. Serginin en önemli niteliği, sanatçılar ve işçi sınıfı arasında herhangi bir hiyerarşi kurmaksızın, kolektif dil üretmeyi hedefleyen bir tasarım amacıyla yola çıkılmasıdır. Geleceğin sosyalist sanatına dair bir öneri olarak görülürse, kendimizi başarılı bulacağız.

Sergi 4-30 Kasım tarihleri arasında Nâzım Hikmet Kültür Merkezi’nde görülebilir.
Açılış: 4 Kasım Çarşamba 19.30

Katılımcılar:
Cevahir Akbaş, Burcu Aksoy, Gülçin Aksoy, Buse Aktan, Türkmen Alkan, Sadık Arı, Şener Yılmaz Aslan, Adnan Atay, Mustafa Avcı, Cansu Ayduran, Arzu Başaran, Yeşim Biçkin, Seda Boy, Zeynel Abidin Boztepe, Özgür Bulut, Gülzemin Çalışır, Burak Çolak, Zeynep Çor, Onur Çuvalcı, Uğur Daştan, Mustafa Delioğlu, Bekir Dindar, Abidin Dino, Arif Dino, Şahin Domin, Fide Lale Durak, Dünya Dural, Işıl Dural, Mehmet Duran, Mustafa Duymaz, Ahmet Rüstem Ekici, Gizem Ekiz, Ahmet Elhan, Leyla Emadi, Didem Erbaş, Mesut Eren, Ersin Erol, İrfan Ertel, Hayri Esmer, Nazım Serhat Fırat, Murat Germen, Deniz Gökduman, Sait Günel, Ufuk Gürbüz, Güray Hatipoğlu, Horasan, Salih Necati İnan, Barış İplikçi, Nuri İyem, Osman Nuri İyem, Mert Kara, Levent Karaoğlu, Beyza Karataş, Selim Karataş, Bala Kavlakoğlu, Seydi Murat Koç, Ömer Koçağ, Etkin Kolbaşı, Fatma Korur, Mustafa Kozanlı, Kpakay, Fırat Kurt, Nihal Martlı, Seda Mit, Murat Morova, Mustafa Okan, Fikret Otyam, Muna Örs, Duygu Özdemir, Gökhan Özekinci, Ferhat Özgür, Sinem Özmen, Çağrı Saray, Aydın Sarıoğlu, Murat Sayın, Halil Şahin, Yusuf Murat Şen, Sanem Tufan, Murat Turan, Ruken Turgut, Ebru Usta, Olgu Ülkenciler, Erdem Varol, Mert Yamaç, Jale Yelken, Kumsal Yıldırımlı, Şirin Uysal Yılmaz, Ecenur Yılmazer, Makbule Zeynep, Emre Zeytinoğlu