Ellinci Yılında 1968 ve Sinema

İkinci Savaş’ın sona ermesinden yaklaşık yirmi yıl sonra, dünyanın pek çok bölgesinde toplumlar biriken iktisadi-politik-kültürel sıkışmaların sonucu kaynamaya başlıyor. Kalıcı bir barış ve refah
getirmeyen savaş sonrası dönem, emperyalist metropollerde ve dönemin burjuva jargonuyla “gelişmekte olan” yani aslında geri bıraktırılmış ülkelerde, politik toplumsal hareketlere sahne oluyor.
1968 Mayıs ayında Paris’teki gösterilerle simgeleşen bu hareketlilik, öncesi ve sonrasıyla 20. Yüzyıl tarihinde özgün bir uğrak.

Bununla birlikte, bu hareketlilik aslında tüm dünyada ortak bir karakter taşımıyor. ’68, emperyalist metropollerde, yoksulluğu da gündemine almakla birlikte, daha özgürlükçü, insan hakları eksenli bir ton kendini hissettirirken, geri bıraktırılmış, yarı-sömürge ülkelerde, Türkiye’de de olduğu gibi, anti- emperyalist, bağımsızlıkçı, kalkınmacı, eşitlikçi ve halkçı bir karakter öne çıkıyor.

Sınırlı sayıda da olsa, seçtiğimiz filmlerle, hem zaman hem de mekânda bir gezintiye çıkmaya ve elli yıl önceki bir süreci hatırlatarak, aslında bugün üzerine düşünmeye davet ediyoruz sizleri.

Hazırladığımız programda, bu dönemi, dönemi hazırlayan savaş sonrası toplumsal koşulları, ’68’in çeşitli ülke sinemalarındaki yansımaları ve sonrasındaki dönüşümler üzerinden işlemeye çalıştık.
____________________

Sinema tarihine Üçüncü Sinema olarak geçen sinema ekolünün en önemli ve ilk filmi sayılabilecek Fırınların Saati, Latin Amerika’nın sömürgeleştirilme ve kişiliksizleştirilmesinin 20. yüzyılda nasıl
yeniden-gerçekleştirildiğini ve bu durumu aşmanın yollarını Arjantin üzerinden inceliyor. Bir Arjantinli olarak Küba Devrimi’nde rol oynamış Che Guevara da filmin anlatısının kritik figürlerinden biri.
Üç bölümden oluşan çarpıcı film Fırınların Saati, programımızda ilk bölümüyle yer buluyor.

Filmin özgün adı: La Hora De Los Hornos – 1. Bölüm: Yeni Sömürgecilik ve Şiddet 
Yönetmenler: Fernando Solanas ve Octavio Getino
Ülke: Arjantin
Yapım yılı: 1968
Süre: 85’