Geçtiğimiz otuz yıl zarfında birbirinden beslenen iki süreç; postmodern bilimdışılık ve dinselleşme kendi ideolojik karşıtı olarak, söylem düzeyinde radikal ama merkezinde hedeflenen bir toplum kurgusu olmayan militan ateizmi üretti. Din ve dinselleşmenin, onları yaratan politik toplumsal koşullardan yalıtılarak, küçük burjuva bir çerçeve ve tarz ile eleştirilmesine dayalı bu ruh hali; bundan 170 yılı aşkın bir süre önce Marx ve Engels’in “tarihin materyalist kavranışı” teziyle aştıkları Feuerbach ve takipçilerinin argümanlarına derinlik olarak yaklaşamasa da, son tahlilde büyük ölçüde onlarla aynı düşünsel sınırları paylaşıyor. Bu sunuşta, dinin küçük burjuva eleştirisinin, ya da güncel adıyla militan ateizmin, tarihsel köklerinden yola çıkılarak bir eleştirisi yapılacak ve dinselleşmeye karşı bir işçi sınıfı aydınlanmasının olmazsa olmazı niteliğindeki unsurlar tartışılacak.